Αν ήμουν.....

ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΜΙΚΡΟΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΑΝ ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ...ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.... ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΜΕ. ΑΛΛΟΣ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑΤΡΟΣ...ΑΛΛΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ....ΑΛΛΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ 'Η ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ..ΑΛΛΟΣ ΕΙΧΕ ΟΝΕΙΡΟ ΝΑ 'ΠΑΡΑΛΑΒΕΙ' ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ.ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΑΛΛΟ ΚΛΑΔΟ ΠΡΟΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΗ ΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΔΙΝΕΤΑΙ ΦΟΡΩΝΤΑΣ ΤΗΝ. ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ.ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΟΜΟΥΝ ΠΟΛΥ...ΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΠΑΝΤΑ ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟ...ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΛΑ. ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑΚΙ.ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΣΑΝ...ΜΠΗΚΑΜΕ ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ....ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑΣ. ΟΛΟΙ ΕΙΧΑΝ ΠΛΕΟΝ ΚΑΤΑΣΤΑΛΛΑΞΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ...ΕΙΧΑΝ ΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΚΛΙΣΗ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΚΛΑΔΟ.ΟΧΙ ΟΛΟΙ ΟΜΩΣ.... ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΕΦΗΒΕΙΑ(ευτυχως περασε ανωδυνα).... ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΞΕΝΥΧΤΙΑ...ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΕΡΩΤΕΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ. ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΖΩΗ...ΟΛΟΙ ΛΙΓΟ 'Η ΠΟΛΥ ΠΕΤΥΧΑΝ ΤΟ ΣΤΟΧΟ ΤΟΥΣ.ΕΓΩ ΠΙΑ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ.ΕΚΕΙΝΟΙ ΟΜΩΣ ΑΝΑΡΡΩΤΙΟΝΤΟΥΣΑΝ.... ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ....ΕΝΙΩΘΑΝ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΟΥΣ ΒΗΜΑ.ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΤΩΡΑ ΗΞΕΡΑ. ΓΙΑΤΙ ΟΤΙ ΕΚΑΝΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ....ΧΑΡΗΚΑ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΜΟΥ.... ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΟΥ.ΔΕΝ ΕΓΙΝΑ ΠΟΤΕ ΛΑΘΡΕΠΙΒΑΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ.ΙΣΩΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΑ...ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΠΟΛΥ ΠΑΡΟΡΜΗΣΗ ΚΑΙ ΟΥΤΟΠΙΣΜΟΣ. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΙΩΝΩ....ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΛΗΣΗ ΕΙΝΑΙ....ΠΟΥ ΦΩΤΙΖΕΤΑΙ ΘΑΜΠΑ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ...

ΟΔΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ

Η Παράσταση....

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ...

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΣΑΣ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ... ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΠΟΛΛΟΙ...ΑΛΛΟΙ ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΠΡΩΤΟΕΜΦΑΝΙΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗΣ....

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΚΑΛΑ...ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΑΣΧΗΜΑ...ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΜΩΣ ΘΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ 'ΑΛΗΘΙΝΑ'....

αυτα ηταν τα λογια της λεζαντας εξω απο το γειτονικο θεατρο


Η ΑΝΥΠΟΜΟΝΕΣΙΑ ΜΕΓΑΛΗ...Η ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ...ΑΛΛΑ Η ΔΙΨΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΩΘΗΣΗ ΝΑ ΜΠΩ ΜΕΣΑ. ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΛΥΣ ΣΥΚΓΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ...ΥΠΗΡΧΕ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗ. ΑΜΕΣΩΣ ΚΑΙ ΓΩ ΜΠΗΚΑ ΣΤΟ ΚΛΙΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΜΟΝΗΣ ΟΠΩΣ ΔΕΚΑΔΕΣ ΑΛΛΟΙ ΘΕΑΤΕΣ.ΠΗΓΑΔΑΚΙΑ ΕΙΧΑΝ ΣΤΗΘΕΙ... ΟΛΟΙ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ 'ΑΓΝΩΣΤΟ' ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΚΑΡΙΕΡΑΣ ΤΟΥ. ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΣΑ----ΗΜΟΥΝ ΝΕΟΣ ΘΕΑΤΗΣ.. ΧΩΡΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ 'ΘΕΑΤΡΙΚΗ' ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΙΝΩ ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΔΕΙ.ΣΕ ΛΙΓΟ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ! ΕΚΑΤΣΑ ΑΜΕΣΩΣ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΧΑΡΑ ΤΗΝ ΠΑΡΘΕΝΙΚΗ ΜΟΥ ΘΕΑΣΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗΣ... Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΣΠΑΡΤΑΡΟΥΣΕ ΣΑΝ ΠΟΥΛΙ ΠΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠ'ΤΟ ΚΕΛΙ ΤΟΥ!!! ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ ΔΕΝ ΑΡΓΗΣΕ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΕΙ.ΤΑ ΦΩΤΑ ΕΚΛΕΙΣΑΝ...Η ΑΥΛΑΙΑ ΑΝΟΙΞΕ....ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ!!! ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΣΕ...ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΣΕ.... ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΣΕ!!!---ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΕΜΕΙΝΑ ΑΚΙΝΗΤΟΣ.. ΗΞΕΡΑ ΠΩΣ ΤΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ ΔΙΝΕΙ ΩΘΗΣΗ....ΑΛΛΑ ΠΙΣΤΕΥΑ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΧΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΞΙΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ.. ΣΑΝ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ. Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΥΛΟΥΣΕ....ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΦΩΣ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ, ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑ ΣΥΝΕΠΑΡΜΕΝΟΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ. ΕΙΧA ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ...ΕΙΧΑ ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ...ΤΗΝ ΕΙΡΩΝΕΙΑ...ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ... ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ...ΟΛΑ ΟΣΑ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΑΝ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ. ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΦΩΝΑΞΩ...ΝΑ ΠΩ ΜΕΓΑΛΟΦΩΝΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ....ΑΛΛΑ ΚΑΤΙ ΜΕ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΜΟΥ.ΙΣΩΣ Η ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΜΟΥ ΠΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΑΙΣΙΟ ΤΕΛΟΣ...ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ.....ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΟΜΩΣ ΑΝ ΤΟ ΗΘΕΛΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ happy end. H ΩΡΑ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΑΙΩΝΑΣ...ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΕΚΕΙ...ΜΕ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΗΝ ΑΥΛΑΙΑ ΤΗΣ ΣΚΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ. ΞΑΦΝΙΚΑ...ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΑΣΥΝΑΙΣΘΗΤΑ ΓΥΡΝΑΩ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΥΝΕΠΑΡΜΕΝΟ ΚΟΙΝΟ......ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!!! ....ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ!!!.....ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΑ!!! ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΑΙΘΟΥΣΑ.... ΣΧΕΔΟΝ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ. ΑΡΧΙΖΑ ΝΑ ΨΥΘΗΡΙΖΩ...ΝΑ ΚΑΝΩ ΝΟΗΜΑΤΑ..ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΓΩ ΕΔΩ..!!! ΜΕΤΑ ΟΜΩΣ ΣΚΕΦΤΗΚΑ...ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΝΑ ΕΡΘΩ??? ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΕΔΩ??? ΜΗΠΩΣ ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ ΤΕΛΙΚΑ??? ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΝΑ ΜΟΥ ΤΡΥΠΑΝΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ...Ο ΑΙΩΝΑΣ ΕΓΙΝΕ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ....Η ΣΚΗΝΗ ΕΚΛΕΙΣΕ...ΚΑΙ ΤΑ ΦΩΤΑ ΑΝΑΨΑΝ! Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΙΧΕ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ....ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΑ ΔΩ ΤΟ ΤΕΛΟΣ...ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΩΠΑΙΝΑ. ΜΕ ΚΑΤΕΒΑΣΜΕΝΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ...ΒΡΗΚΑ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΝΑ ΣΗΚΩΘΩ.ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ ΕΤΡΕΜΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΟΥ ΒΟΥΙΖΑΝ...ΣΑΝ ΚΑΤΙ ΝΑ ΜΕ ΚΑΛΟΥΣΕ ΠΙΣΩ. ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΘΕΑΤΕΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΣΗΚΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ....ΚΟΙΤΟΥΣΑΝ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΤΗΝ 'ΚΟΥΦΙΑ' ΣΚΗΝΗ....ΣΑΝ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ.ΑΡΧΙΣΑ ΠΑΛΙ ΝΑ ΦΩΝΑΖΩ...ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΤΩΡΑ!!!! ΜΑΤΑΙΑ ΟΜΩΣ....ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΕ ΑΚΟΥΓΕ. ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΒΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΙΤΟΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΑΚΙ....ΠΗΡΑ ΜΙΑ ΒΑΘΙΑ ΑΝΑΣΑ...ΚΟΙΤΑΞΑ ΤΟΝ ΞΑΣΤΕΡΟ ΟΥΡΑΝΟ....ΑΛΛΑ ΠΑΛΙ ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΦΩΤΑ ΜΕ ΚΑΛΟΥΣΑΝ ΠΙΣΩ...ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΑΚΙ. ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΧΑΝ ΔΙΚΙΟ....ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ...ΗΤΑΝ Η ΙΔΙΑ ΟΜΩΣ...ΜΕ ΙΔΙΑ ΣΚΗΝΙΚΑ...ΙΔΙΟ ΣΕΝΑΡΙΟ...ΑΛΛΑ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ. ΗΤΑΝ ΑΡΓΑ ΟΜΩΣ...ΗΜΟΥΝ ΗΔΗ ΕΞΩ.ΕΤΣΙ ΠΗΡΑ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΓΥΡΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ.
ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ....ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ...ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ....ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΑΚΟΜΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ. ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΕΜΑΘΑ ΠΩΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΚΕΙ...ΣΤΟ ΓΕΙΤΟΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΑΚΙ. ΣΑΝ ΥΠΝΩΤΙΣΜΕΝΟΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ....ΜΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΦΥΓΕΙ.ΣΑΝ ΜΙΑ ΠΟΥΛΗΜΕΝΗ ΠΑΡΤΙΔΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙΣ....ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ. ΕΚΕΙΝΟΙ ΟΜΩΣ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΕΠΑΙΖΑΝ...ΗΤΑΝ ΑΠΛΟΙ ΘΕΑΤΕΣ. ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΞΑΝΑΠΑΩ ΕΚΕΙ...ΝΑ ΤΟΥΣ ΦΕΡΩ ΠΙΣΩ. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑ ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΩ ΘΕΑΤΗΣ. ΕΜΕΙΝΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΔΩ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ. ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ...ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΑΚΟΜΑ ΕΚΕΙ.....ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ...ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ....ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ....ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ...